دلم گرفته ...همین

همه مردم دنبال گوش شنوا میگردن ...دوست دارن حرف بزنن و حرف بزنن و حرف بزنن

ولی من نه

اصلا علاقه ای به صحبت کردن ندارم ...وقتی هم تازه میخوام گرم بشم برای صحبت یه آن به خودم میگم ولش کن بزار اون حرفش رو بزنه

برعکس همه من دوست دارم بشنوم و فقط طرف مقابلم رو نگاه کنم ...اینکه با هیجان صحبت کنه ..درد و دل کنه ...دلش رو خالی کنه ...اینا بیشتر برام خوشایند هست تا اینکه بخوام خودم حرف بزنم.خصوصا اگه طرف مقابل رو دوست داشته باشم ...دوست دارم همینطور صحبت کنه و من فقط نگاش کنم .از هیجانش لذت میبرم .از خنده هاش از تعجب کردناش ....کافیه تو هم به کلمه بگی اره منم اینجوریم ..وای خدای من ...اگر هم ناراحت بود و میخواد درد دل کنه باز هم فقط گوش میدم و سعی میکنم کمتر حرف بزنم ...ادما معمولا برای مشورت با کسی درد دل نمیکنن .حرف میزنن تا تائید بگیرن و خالی بشن ...