دوست صمیمی

خیلی از دوستان یا همکاران رو میبینم که دوست صمیمی دارن که باهاش رفت و آمد میکنن با هم قرار میزارن و در کل با هم خوش میگذرونن و درد و دل هم میکنن .

اما من هیچ دوست صمیمی ندارم حتی خواهرها و مادرم رو هم اینقدر صمیمی نمیدونم که بخوام باهاشون درد دل کنم یا رازهام رو بهشون بگم ...از این اخلاقم خوشم میاد و تصمیمی برا تغییرش هم ندارم .خیلی شده که دوستای دوره دانشگاهم یا همکارام به من زنگ زدن که بیا با هم قرار بزاریم یا رفت و آمد خانوادگی داشته باشیم حتی خودشون پیش قدم هم شدن و رفت و آمد رو شروع کردن ولی واقعا من نمیتونم ...نه اینکه اجتماعی نباشم اتفاقا برعکس ...ولی اصلا علاقه ای به اینجور روابط ندارم ....نمیدونم چرا ...همسرم هم همینطوریه خوشبختانه ...

به نظرتون این اخلاقم خوبه یا بد ؟